Evlenmenin dinî hükmü nedir? Evlenmeden ölenler günahkâr olur mu?

Kur’an-ı Kerim’de bir ayette: “Sizden bekâr olanları, kölelerinizden
ve cariyelerinizden durumu uygun olanları evlendirin.”
[Nûr, 24/32], bir başka ayette de: “Kendileri ile huzur bulasınız
diye sizin için türünüzden eşler yaratması ve aranızda bir sevgi
ve merhamet var etmesi de O’nun (varlığının ve kudretinin)
delillerindendir. Şüphesiz bunda düşünen bir toplum için elbette
ibretler vardır.” [Rum, 30/21] buyurulmaktadır.
Hz. Peygamber (s.a.s.) de birçok hadislerinde Müslümanları
evlenmeye teşvik ederek; “Evlenin, çoğalın. Çünkü ben (kıyâmet
gününde) diğer ümmetlere karşı sizin (çokluğunuzla) iftihar
edeceğim.” [Abdurrazzak, el-Mûsânnef, VI, 173; Münâvî, Feyzu’l-Kadîr,
III, 269; Beyhakî, VII, 81]; “Ey gençler! Sizden evlenmeye güç yetirenler
evlensin.” [Buhârî, Nikâh, 3; Müslim, Nikâh, 1]; “Nikâh benim
sünnetimdir. Benim sünnetimi uygulamayan benden değildir.
Evleniniz. Çünkü ben diğer ümmetlere karşı sizin çokluğunuzla
iftihar ederim.” [İbn Mâce, Nikâh, 1; Ahmed b. Hanbel, II, 72] diye
buyurmaktadır.
Nikâh bir yönü ile medeni bir sözleşme, bir yönü ile de ibadet
sayılmaktadır. Bir kimsenin cinsel isteklerinin baskın olması
nedeniyle günaha girme ihtimali yüksek ise o kimsenin evlenmesi vaciptir. Günaha girmesi söz konusu olmayan kimselerin
maddi durumu müsait olduğu takdirde evlenmesi sünnettir.
Yaşlı veya cinsel gücü zayıf olanların evlenmesi mubah ise
de, evlenmemesi daha iyidir [İbn Kudâme, el-Muğnî, VII, 335-337]. Bir
kimsenin evleneceği kadına zulmetmesinden korkması hâlinde
evlenmesi mekruhtur [Mevsılî, el-İhtiyâr, II, 82]. Bu itibarla, hayatını
bekâr olarak yaşadığı takdirde günaha girmeyecek durumda
olan kişi evlenmeden ölürse günahkâr olmaz.(Diyanet)